4-8.12.2024 / Białystok

Konkurs Na skraju – eksperyment i wideo-art

Rozpoczęcie: 11 czerwca 2021 22:00
Zakończenie: 11 czerwca 2021 23:40
Lokalizacja: Kino Forum

Konkurs Na skraju – eksperyment i wideo-art

Konkurs na najlepszy film z pogranicza eksperymentu oraz wideo-artu skierowany do polskich i zagranicznych twórców amatorów, niezależnych i studentów

Na skraju – eksperyment i wideo-art

11 czerwca 2021, godz. 22:00
Kino Forum, ul. Legionowa 5
wstęp wolny

Przypominamy, że obowiązuje zakrywanie ust i nosa przy użyciu maseczki.
Wytyczne dla KINA FORUM
Oświadczenie uczestnika pokazu w kinie Forum

 

Kolejność pokazu:
MY GALACTIC TWIN GALACTION reż. Sasha Svirsky, Rosja 2020, 6’33”
THE FANTASTIC reż. Maija Blåfield, Finlandia 2020, 30′
AVERAGE HAPPINESS reż. Maja Gehrig, Szwajcaria 2019, 7’03”
VYMEZENI/DELIMITATION reż. Tereza Vejvodová, Czechy 2020, 14’37”
SHIVERING WALL reż. Tseng Yu Chin, Tajwan 2019, 10′
APPARATGEIST reż. Marie-Magdalena Kochová, Czechy 2019, 10’40”
SUQUIA reż. Ezequiel Salinas, Argentyna 2019, 13’45”
DÜNE/DUNE reż. Gábor Ulrich, Węgry 2020, 3’30”

Apparatgeist
reżyserka: Marie-Magdalena Kochová
zdjęcia: Ludvík Otevřel
muzyka: Adam Kratochvíl
Czechy 2019, 10’40”

Fragmenty sytuacji, przeplatające to co poważne i błahe, prywatne i publiczne oraz wewnętrzne i zewnętrzne. Film przemierza cyfrową intymność, tworząc refleksję o czasach, w których konsumujemy świat, a zarazem konstruujemy go poprzez ekrany naszych urządzeń.


Average Happiness

reżyserka: Maja Gehrig
zdjęcia: Maja Gehrig
muzyka: Joy Frempong
Szwajcaria 2019, 7’03”

Podczas prezentacji w programie PowerPoint diagramy statystyczne wyrywają się z gorsetu swoich współrzędnych. Rozpoczyna się podróż do zmysłowego świata statystyki. Wykresy kołowe topią się, diagramy strzałkowe skręcają się, wykresy rozrzutu, wykresy słupkowe i krzywe giełdowe łączą się w zbiorową kulminację.


Dűne / Dune

reżyser: Gábor Ulrich
muzyka: Chris Allan Tod
Węgry 2020, 3’30”

Dźwięki jako świadkowie. Wtapiają się we wspomnienia, półsny, nie wiadomo, czy są prawdziwe, czy nie. Fluktuacja między wyobraźnią a rzeczywistością. Kołyszące się obrazy w umyśle, pulsujące mroczne emocje. Straszny sekret w szalejącym wietrze naszych komórek.


My Galactic Twin Galaction

reżyser: Sasha Svirsky
zdjęcia: Ksenia Shcherbakova, Sasha Svirsky
muzyka: Alexey Prosvirnin
Rosja 2020, 6’33”

Dobro i zło, utopia i dystopia, narracja i postnarracja zderzają się w śmiertelnej bitwie o rozrywkę dla publiczności.


Shivering Wall

reżyser: Tseng Yu Chin
Tajwan 2019, 10′

Kilku nastolatków organizuje szaloną imprezę w zaciemnionym pokoju, który rozbrzmiewa basem jak klubowa toaleta. Małe, powtarzalne ruchy – falująca klatka piersiowa, ciało zmieniajace pozycje w poszukiwaniu komfortu, beztroska pieszczota – ożywiają to, co mogłoby wyglądać jak statyczny fryz. Film wzbudził kontrowersje, koncentrując się na dziecięciej niewinności i niszczącej sile spojrzenia dorosłych.


Suquia

reżyser: Ezequiel Salinas
zdjęcia: Ezequiel Salinas
Argentyna 2019, 13’45”

Podróż przez wspomnienie Suquii, ponurej rzeki, pełnej rozpaczy i urazy do swego ludu. Ale podobnie jak Nil, Sekwana czy Ganges, ta rzeka ma wiele do opowiedzenia o mieście, które rosło na jej brzegach.


The Fantastic

reżyserka: Maija Blafield
zdjęcia: Maija Blafield
muzyka: Tuomo Puranen
Finlandia 2020, 30′

Film o wyobraźni i spotkaniu z nieznanym. Wygnańcy z Korei Północnej opisują swoje doświadczenia związane z oglądaniem zakazanych filmów zagranicznych. Jak wyobrażali sobie świat zewnętrzny na podstawie przemycanych filmów fabularnych?
„Fantastyczny” nie jest filmem o Korei Północnej. Film odwraca schemat, w którym ludzie z Zachodu podglądają codzienne życie zamkniętego państwa. W tym filmie to Koreańczycy kierują swoją ciekawość w świat zewnętrzny.


Vymezeni / Delimitation

reżyser: Tereza Vejvodová
zdjęcia: Dušan Husár
muzyka: Džian Baban
Czechy 2020, 14’37”

Młoda kobieta szuka mieszkania w ruchliwej metropolii, przezwyciężając wszechobecną alienację i próbując znaleźć bliskość. Film wykorzystuje połączenie stylizowanych ruchów i ekspresyjnego tańca, aby odkryć nowe formy języka filmowego, kładąc przy okazji większy nacisk na rolę dźwięku i obrazu niż dialogu. Eksplorując otoczenie, pozorne banalności codziennego życia nabierają nowego znaczenia. Fizyczny dialog z pustką zaczyna się od pytania o tożsamość przestrzeni w anonimowym pejzażu miejskim.