English
Odcięte głowy, ręce, nogi. Laserowe spojrzenia i węże. Mnóstwo węży. Im więcej tym lepiej, bo w przypadku plakatów filmowych z Ghany nie istnieje takie pojęcie jak przesada.
Przed laty kusiły mieszkańców okolicznych wiosek do uczestniczenia w seansach obwoźnego kina, teraz zdobią ściany galerii sztuki na całym świecie.
Gdy na przełomie lat 80. i 90. XX wieku kilku lokalnych malarzy szyldów reklamowych dostało propozycję przygotowania plakatów filmowych, zwiastujących nadchodzące pokazy obwoźnych klubów wideo, nie sądzili zapewne, że po 20 latach doczekają się wystaw w galeriach sztuki na całym świecie, a ich malowane w błyskawicznym tempie dzieła staną się łakomymi kąskami dla kolekcjonerów gotowych zapłacić za nie od 200 do nawet 1000 dolarów! Plakaty filmowe w Ghanie wykonywano na pięćdziesięciokilogramowych workach po mące – jedynym dostępnym wówczas płótnie, a twórców – oprócz okładek kaset wideo – inspirował sam Bóg. On bowiem tchnął w nich talent, który wreszcie znalazł ujście. Nieoczekiwanie przysłużył się temu także reżim wojskowej dyktatury sprzed dekady, który zakazywał sprowadzania do kraju dużych maszyn drukarskich. Sygnowane podpisem warsztatu graficznego oraz obwoźnego klubu wideo, wielkoformatowe plakaty filmowe, ruszały w kilkumiesięczne tournée po ghańskich wioskach, gdzie wystawione na działanie promieni słonecznych, deszcz, wiatr oraz piasek, cieszyły oko miejscowej ludności i zachęcały do wieczornego seansu.
Dawid Gryza – reżyser z pasji, animator dziwnego kina, bloger. Współtwórca Pecadora i Festiwalu Filmowego Kocham Dziwne Kino. Uwielbia Prince’a, boks i plakaty filmowe (te z Ghany darzy szczególnym uczuciem). Na co dzień pracuje w przedszkolu.
https://www.facebook.com/PlakatyZGhany/?fref=ts
http://kochamdziwnekino.blogspot.com/
Wysyłam...